Κι όμως μπορεί. Αυτό είναι ένα ακόμα παράδοξο που προβλέπεται στο φορολογικό νομοσχέδιο που είναι σε διαβούλευση. Το άρθρο 10 του νομοσχεδίου αναφέρεται στην «Τροποποίηση άρθρου 21 ΚΦΕ για το χαρακτηρισμό ως εισοδήματος της ωφέλειας από την παραίτηση πιστώτριας επιχείρησης από είσπραξη χρέους» και προβλέπει το εξής:
Στο άρθρο 21 του ν. 4172/2013 προστίθεται παράγραφος 6 ως εξής:
«6. Η ωφέλεια επιχείρησης που προκύπτει από την παραίτηση πιστώτριας επιχείρησης από την είσπραξη χρέους στο πλαίσιο αμοιβαίας συμφωνίας ή δικαστικού συμβιβασμού, η οποία λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο της επαγγελματικής τους συνεργασίας, αποτελεί εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα. Στην περίπτωση αυτή δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις περί φορολογίας δωρεών του ν.2961/2001.»
Μάλιστα, η παραπάνω διάταξη εφαρμόζεται από τη δημοσίευση του νόμου.
Κάτω από το συγκεκριμένο άρθρο έχουν αναρτηθεί τα εξής σχόλια:
- Οι διαγραφές οφειλών που προκύπτουν στα πλαίσια συμφωνιών εξυγίανσης του πτωχευτικού νόμου, ήτοι των άρθρων 99 επ. του ν. 3588/2007 ως τροποποιηθείς ισχύει σήμερα και εντεύθεν δεν δύναται να αποτελούν εισόδημα για την επιχείρηση. Προτείνουμε την παραπάνω προσθήκη στο άρθρο 21 του νόμου 4172/2013 παράγραφος 6 διότι σε πτωχευμένη εταιρία δεν υπάρχει κανένα περιουσιακό στοιχείο για να πληρωθεί ο φόρος που θα προκύψει αν η διαγραφή οφειλών θεωρηθεί εισόδημα.
- Γιατί κύριε υπουργέ θεωρείται εισόδημα το 100% η παραίτηση απο οφειλή για την ωφελούμενη επιχείρηση και η πιστώτρια επιχείρηση εκπίπτει μεχρι 10% του κύκλου εργασιών της; Υπάρχει μία δυσανάλογη αντιμετώπιση.
