Η πανδημία του κορωνοϊού έχει πάρει μαζί της χιλιάδες ζωές κι έχει φέρει μεγάλες ανατροπές στα περισσότερα ανεπτυγμένα κράτη σε όλο τον κόσμο. Η ελληνική κυβέρνηση έθεσε ως προτεραιότητα τη δημόσια υγεία, προσπαθώντας ταυτόχρονα να βοηθήσει και οικονομικά μεγάλες κατηγορίες εργαζομένων/επιχειρήσεων που πλήττονται περισσότερο από την οικονομική απραξία και την οποία προκάλεσαν τα περιοριστικά μέτρα που πάρθηκαν κατά της διασποράς του ιού.
Ξεκίνησε έτσι μία διαδικασία εκδόσεως Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ), δηλαδή κυβερνητικών αποφάσεων που εφαρμόζονται άμεσα ενώ εισάγονται στη Βουλή για κύρωση εντός σαράντα (40) ημερών από την έκδοσή τους και κυρώνονται από τη Βουλή εντός τριών μηνών από τότε που εισάγονται για κύρωση (σύμφωνα με το Σύνταγμα, άρθρο 44 παρ. 1, η έκδοση πράξεων νομοθετικού περιεχομένου προβλέπεται μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης).
Η μία πράξη διαδεχόταν την άλλη. Διάφορα λάθη που έγιναν και παραλείψεις στα μέτρα οδηγούσαν στην έκδοση νέων πράξεων νομοθετικού περιεχομένου.
Παρεισφρήουν τακτοποιήσεις
Σε αυτόν το ορυμαγδό ΠΝΠ «παρείσφρησαν» και αποφάσεις της κυβέρνησης που δεν είχαν έκτακτο χαρακτήρα και αφορούσαν σε γεγονότα που δεν είχαν καμία σχέση με την πανδημία και την αντιμετώπισή της. Ονομάζονται «τακτοποιήσεις» και προέρχονται από πιέσεις που ασκούν ισχυροί πόλοι της ζωής του τόπου, που συνδέονται με την πολιτική εξουσία. Μεταξύ αυτών των αποφάσεων είναι και αυτή που εμπεριέχεται στην ΠΝΠ, η οποία δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ υπ΄αριθμόν 84 (τεύχος Α΄) της 13ης Απριλίου 2020, δηλαδή τη Μεγάλη Δευτέρα. Και δεν είναι η μόνη. Συγκεκριμένα πρόκειται για το άρθρο 46ο το οποίο αφορά διατάξεις αρμοδιότητας του υπουργείου Δικαιοσύνης, του κ. Κώστα Τσιάρα.
Τι αναφέρεται σε αυτό; Αναφέρεται ότι «η αναστολή των προθεσμιών που προβλέπεται στις κοινές αποφάσεις των Υπουργών Εθνικής Άμυνας, Υγείας και Δικαιοσύνης, που εκδόθηκαν κατόπιν εξουσιοδότησης του άρθρου 11 της από 11.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α΄ 55), όπως αυτή κυρώθηκε με το άρθρο 2 του ν. 4682/2020 (Α΄ 76) (λόγω κορωνοϊού δηλαδή), δεν καταλαμβάνει την προθεσμία δηλώσεων επιθυμίας προόδου εκκρεμών ποινικών διαδικασιών, που είχαν ανοίξει χωρίς την υποβολή εγκλήσεως, με αντικείμενο πράξεις που διώκονταν αυτεπαγγέλτως, για τη δίωξη των οποίων απαιτείται έγκληση.»
Το συγκεκριμένο άρθρο αφορά εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις τραπεζικών στελεχών είτε είχαν ασκηθεί ποινικές διώξεις είτε επρόκειτο να ασκηθούν. Έτσι, παραπέμπονται στις καλένδες μεγάλες οικονομικές υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται τραπεζικά στελέχη.
Αυτό είναι το δεύτερο και τελικό δώρο της Κυβέρνησης Μητσοτάκη στα τραπεζικά στελέχη. Το πρώτο ήταν όταν με νόμο έπαψε τις αυτεπάγγελτες ποινικές διώξεις αφαιρώντας από τους εισαγγελείς το συνταγματικό τους καθήκον. Με το νόμο που πέρασε για να ερευνηθούν υποθέσεις πράξεων παραλείψεων, απατών, ξεπλύματος βρόμικου χρήματος κλπ. έπρεπε οι διοικήσεις των τραπεζών να προχωρήσουν σε εγκλήσεις για αυτές τις υποθέσεις, δίνοντας μάλιστα και συγκεκριμένη διορία η οποία έληγε στις 18 Μαρτίου 2020. Ωστόσο στις 11 Μαρτίου 2020 λόγω κορωνοϊού ανεστάλησαν οι διαδικασίες και μετατέθηκαν οι ημερομηνίες για το μέλλον όταν θα λήξουν τα περιοριστικά μέτρα. Μετά την νέα διάταξη αυτό δεν θα γίνει ποτέ αφού για αυτές τις υποθέσεις δεν προβλέπεται αναστολή προθεσμιών. Προβλέφθηκε θάψιμο.
